चुंबकाची जादू काय आहे? तसे पाहायला गेल्यास, ती केवळ एक निर्जीव वस्तू आहे. जिथे ठेवतो तिथेच ती पडून राहते. ती हलत नाही आणि ना फिरत नाही. पण कुठलाही लोखंडी घटक तिच्या परिघात येताच ती त्याला ओढून किंवा ढकलून देते. चुंबक सुद्धा लोखंडाचाच असतो. जी वस्तू त्याच्या संपर्कात येते ती देखील लोखंडाचीच असते. पण त्यांना खेचण्यासाठी किंवा दूर लोटण्यासाठी दोघांमध्ये आलेली जी शक्ती आहे ती अदृश्य आहे. त्याचा जन्म अचानक झालेला नाही. तो होता, नेहमी. तरंगांच्या रुपात. ते तरंग चुंबकातून ताकदीच्या रूपाने सतत बाहेर पडत होते. फक्त प्रतीक्षा असते त्या शक्तीचा थेट परिणाम कोणत्यातरी लोखंडी घटकावर होण्याची. त्याच प्रकारे संपूर्ण जग, संपूर्ण विश्व अदृश्य लहरींनी बांधले गेले आहे, निर्माण केले गेले आहे, चालवले गेले आहे. प्रत्येक गोष्टीचे त्याचे असे तरंग असतात.
आता कदाचित अनेकांना हे सत्य माहित असेल की जीवन आणि जग, म्हणजेच बाहेरील आणि आतमधील संपूर्ण संबंध लहरींवर अवलंबून आहेत. 'अणोरणीयान महतोमहीयान…’, असे जे उपनिषदांमध्ये सांगितले होते, ते आता विज्ञानानेही सिद्ध केले आहे. उपनिषदांमध्ये तिचे वर्णन परमशक्ती म्हणून केले आहे. विज्ञानाने त्याला कण-कण चालविणारी शक्तिशाली लहर म्हणून ओळखले आहे. प्रथम रेणूचे अणूंमध्ये विभाजन केले गेले, नंतर अणू तीन भागांमध्ये विभागले गेले - न्यूट्रॉन, प्रोटॉन आणि इलेक्ट्रॉन.तिघांचाही स्वभाव भिन्न आहे. एक निरपेक्ष आहे, एकाकडे सकारात्मक शुल्क आहे आणि एकामध्ये ऋण शुल्क आहे. तीच भावना चुंबकातही असते. गीतेमध्ये, ज्या तीन घटकांद्वारे जीवन चालवले जाते असे सांगितले आहे ते - रज, तम आणि सत्व - त्यांचा स्वभाव देखील समान आहे.अणूचे तीन भाग केल्यावर शास्त्रज्ञांना वाटले की आता आपले काम झाले. असे गृहीत धरले गेले. परमाणूचे रहस्य कळले. पण खरे रहस्य त्यानंतर उलगडले, जेव्हा न्यूट्रॉन, प्रोटॉन, इलेक्ट्रॉनला तोडले गेले.
क्वांटम भौतिकशास्त्र आजही ते रहस्य सोडवत आहे. पण त्यातून एक सत्य समोर आले की अणूचे सूक्ष्म स्वरूप तरंगांच्या रूपात अस्तित्वात आहे. या लहरींचा खेळ अजब आहे. ते केवळ भौतिक जगावरच नव्हे तर आपल्या जीवनातील प्रत्येक क्षणावर नियंत्रण ठेवतात.
ज्या संकल्पना हजारो वर्षांपूर्वी अध्यात्माने सिद्ध केल्या होत्या, त्या आता विज्ञानानेही सिद्ध करण्यास सुरुवात केली आहे. त्याच्या प्रयोगांद्वारे. कधी कधी आपण दुःखी होतो, उदास असतो, तर कधी आपण शांत , सर्जनशील ऊर्जेने भरलेला असतो. कधी जड, आळसाने घेरलेले असतो. वास्तविक, या लहरीच आपला मनोभाव, भावनावेग, विचार बदलण्याचे मुख्य कारण आहेत.ज्या कणाच्या लहरी जास्त सक्रिय असतात, त्याचाच परिणाम आपल्यावर होतो. जर आपल्यातील सकारात्मक लहरी सक्रिय असतील तर मन सकारात्मक उर्जेने परिपूर्ण असेल. जर नकारात्मक लहरी सक्रिय असतील तर विचार देखील नकारात्मक असतील, त्यामुळे चीड, दुःख, निष्क्रियता प्रबळ होईल.
आता विज्ञानाने हे देखील सिद्ध केले आहे की जर तुम्ही नकारात्मक विचार असलेल्या व्यक्तीकडे गेलात तर तुमची सकारात्मक ऊर्जा कमी होते. शास्त्रज्ञांनी प्रयोग करून असे निरीक्षण केले आहे की ते नकारात्मक वातावरणात पोहोचताच मानवी शरीरातील पांढरे कण अचानक कमी होतात. हा सगळा खेळ तरंगांचा आहे. जेव्हा एकाच्या आतून बाहेर पडणाऱ्या लाटा अधिक मजबूत असतील, तर ते इतरांना त्यांच्या प्रभाव क्षेत्रात आणतात. इतरांचा प्रभाव तर आपल्यावर होत असतोच तरी पण आपण आपल्यातील लहरींना गतिमान करून, सक्रिय करून आपला मूड खराब करत राहतो.
एक नकारात्मक बिंदू पकडला आणि त्यावर लक्ष केंद्रित केले तर सकारात्मक ऊर्जा दडपली जाते. नकारात्मक ऊर्जा कायम प्रबळ होत जाते. मग नेहमीच आपल्यावर चीड, राग, नैराश्य, नकारात्मक विचार हावी राहतात. मग कोणत्याही गोष्टीची सकारात्मक बाजू पाहूही शकत नाही. याचा परिणाम केवळ आपल्या शरीरावर, आपल्या आरोग्यावर होत नाही तर संपूर्ण कुटुंबावर होतो.आता तर अनेक अध्यात्मिक गुरु आपले लक्ष केवळ आपल्यातील नकारात्मक लहरींना शांत करणे आणि सकारात्मक लहरींना सक्रिय करणे यावर केंद्रित करत आहेत. त्यासाठी योगासने आणि ध्यानधारणा सरावावर भर दिला जात आहे आणि गोष्टींकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन बदलण्याचाही सराव केला जातो आहे.
शाळांमध्ये सुरुवातीपासूनच मुलांमध्ये सकारात्मक विचार विकसित करण्यासाठी प्रयत्न केले जातात. सकारात्मक दृष्टीकोन ठेवा असा सल्ला प्रत्येकाला मिळतो. मात्र परिस्थिती अशी आहे की सर्वत्र नकारात्मकता वाढत आहे. गोष्टींकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन बदलत आहे. समाजात हिंसा वाढत आहे, द्वेष वाढत आहे. कुटुंबे तुटत आहेत, अतिपरिचित क्षेत्र कमी होत आहेत, संपत्ती आणि ऐश्वर्याची भूक वाढत आहे. कुठल्याही प्रकारे फक्त श्रीमंत होण्याची स्पर्धा लागली आहे.आपण भौतिकदृष्ट्या खूप काही मिळवले आहे, परंतु जीवनात आनंद नाही. याचे मोठे कारण म्हणजे आपण आपल्या सकारात्मक लहरींचा मार्ग रोखून धरला आहे. नकारात्मक लहरी अशा प्रकारे सक्रिय झाल्या आहेत की आपल्या विवेकावर पडदा टाकण्यात आला आहे. योग्य आणि अयोग्य यात फरक करण्यात आपण सक्षम राहिलो नाही. चुकीचे बरोबर म्हणून स्वीकारले जाते. भ्रष्ट आचरण हेच सर्वोत्तम आचरण मानले जात आहे. त्यामुळे समाजात विसंगती निर्माण झाली आहे, होत आहे. यातील काही योगदान हे आपल्याभोवती सतत पसरणारी नकारात्मक माहिती, आपल्या आजूबाजूला असलेल्या नकारात्मक विचारांचे आहे. जर आपण त्यांच्यापासून स्वतंत्र राहू शकलो, त्यांचा विवेकपूर्वक विचार करू शकलो, तर आपल्या आंतरिक लहरी योग्य दिशेने जाऊ शकतात. जर तुम्ही स्वतःकडे थोडे लक्ष दिले तर तरंगांची दिशा बदलू शकते. सकारात्मक लहरी सक्रिय होऊ शकतात. -मच्छिंद्र ऐनापुरे, जत जि. सांगली
No comments:
Post a Comment