... कारण उद्या कधीच येत नाही.

दोन मित्र होते.  त्यांनी एकत्र शिक्षण घेतले.  दोघांचेही एकच स्वप्न होते, स्वता:चा व्यवसाय सुरू करायचा. शाळा, एकाच  महाविद्यालयात आणि एकच शिक्षण घेऊनही या दोघांमध्ये बराच फरक होता.  एका मित्राला व्यवसाय सुरू करण्यासाठी घरून आर्थिक मदत मिळाली, तर दुसर्‍या पालकांची भांडवल चांगल्या महाविद्यालयात शिकण्याचे मुलाचे स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी गेले.  आर्थिक स्थितीतील हा फरक होताच,पण   या व्यतिरिक्त या दोघांच्या स्वभावातही तफावत होती.  समृद्ध वातावरण असलेल्या मित्राला आपले काम उद्यावर ढकलण्याची सवय होती. दुसऱ्या मित्राच्या वाट्याला दुर्लक्षित जीवन आले होते. त्यामुळे तो  प्रत्येक गोष्टींचे  महत्त्व त्वरित समजावून घेत असे आणि त्याला लगेच  सामोरा जात असे. समृद्ध मित्राने व्यवसाय उघडला परंतु दुसरा मित्र एका कंपनीत कामाला लागला. 

मालक असल्याने पहिला मित्र स्वत: ला खूप खास मानू लागला.  त्याच्या सवयीनुसार

आजही तो वेळेवर कोणतीही कामे करत नसे. त्याच्या आराम करण्याच्या सवयीमुळे तो महत्त्वाच्या बैठका टाळत राहिला. त्याच्या या वृत्तीमुळे व्यवसायाचे नुकसान झाले.  लोकांनी त्याच्याबरोबर व्यवसाय करणे बंद केले.  दुसरीकडे, एका छोट्या पोस्टपासून सुरूवात करूनही, अधिक जाणून घेण्याची इच्छेमुळे  त्याच्या कामाचा व्यवहार पाहण्याबरोबरच तो कंपनीच्या व्यवस्थापन पद्धतींवरही लक्ष देऊ लागला. आपल्या कामावर मेहनत करीत  तो कंपनीचा व्यवस्थापक बनला.  वर्षानुवर्षांचा अनुभव घेतल्यावर आणि पुरेसे भांडवल गोळा झाल्यावर त्याने स्वत: चा व्यवसाय सुरू केला.  उद्घाटन सोहळ्याला त्याने आपल्या मित्राला बोलावले.
पहिला मित्र त्याची तरक्की पाहून थक्क झाला. त्याला म्हणाला,"तू हा प्रगतीचा प्रवास कसा केलास?" दुसरा मित्र म्हणाला, 'मित्रा, उद्या स्वत: ला यशाच्या शिखरावर पाहायचे असेल तर आपली पावले आजच उचलली पाहिजेत. आजचे काम आजच केले पाहिजे.'
मंत्र- आजचे काम उद्यावर ढकलू नका.- मच्छिंद्र ऐनापुरे, जत 7038121012