Monday, November 14, 2016

बालकथा अंधश्रद्धाळू आकाश


संध्याकाळी बाबा ऑफिसमधून घरी आल्या आल्या आकाशानं विचारलं, ‘बाबामाझा पेन आणलात?’
होआणलाय,’ असे म्हणत त्यांनी आपल्या बॅगेतून एक पेन काढला आणि आकाशच्या हातात टेकवला.
पेन पाहताच आकाशचा चेहरा उतरला.तो म्हणाला, ‘ हे काय हो बाबामी तुम्हाला निळ्या रंगाचा पेन आणायला सांगितला होतातुम्ही हिरव्या रंगाचा आणलातनिळा रंग यश देतोमाहित नाही का तुम्हाला?’
हे  कुणी सांगितलं तुला?’ बाबांनी चकित हो ऊन विचारलं.
नितीन म्हणाला असं!’ आकाश म्हणाला.
कोण नितीन?’ बाबा
माझ्या वर्गात आहे तो!’आकाश
असं काही नसतंपरीक्षेची तयारी कर.’बाबा म्हणाले.
नाही बाबाहिरव्या रंगाच्या पेनने परीक्षा दिली तर चांगले मार्क पडत नाहीत.’ आकाश म्हणाला.
आकाशया सगळ्या फालतू गोष्टी आहेत.हिरव्या-निळ्या रंगानं काही घडत नसतंतू परीक्षेची चांगली तयारी केली असशील तर चांगले मार्क मिळतीलच.’ बाबांनी समजावलं.
पण आकाश ऐकायला तयार नव्हताचतो बाबांकडे निळ्या रंगासाठी हट्ट धरून बसलातेव्हा बाबा म्हणाले
आता सगळी दुकानं बंद झाली असतील.आता कोठून निळ्या रंगाचा पेन आणणार?’ 
पेन शोधता शोधता  बरीच रात्र झालीशेवटी एकदाचा निळ्या रंगाचा पेन मिळालाअजून त्याला परीक्षेची तयारी करायची होतीपण त्याला झोप येऊ लागलीत्यामुळे त्याने आईला पहाटे पाच वाजता उठवायला सांगून झोपी गेला.
पहाटे आईने त्याला उठवलेतो बेडवरून खाली उतरत होतातोच आईला शिंक आलीतो पुन्हा बेडवर जाऊन पडला
आईने तो परत फिरून झोपल्याचे पाहून त्याला उठायला सांगून ती आपल्या कामाला निघून गेलीबाबांना तर त्याचा रागच आलाते आकाशला म्हणालेआकाशकाल तू निळ्या पेनच्या भानगडीत अभ्यास केला नाहीसआता उठतोस की नाहीसाडेसहापर्यंतच तुला वेळ आहे.’
तेव्हा आकाश म्हणाला, ‘बाबानितीनने सांगितलंय कीकुठलंही काम सुरू करण्यापूर्वी कुणी शिंकलं तर लगेच कामाला सुरूवात करायची नाही.’
बाबा म्हणाले, ‘अरे व्वाआमचा आकाश तर चक्क अंधश्रद्धाळू बनला आहेपण याच्याने तुझं नुकसानच होणार आहे.’ तरीही आकाश टाळत राहिलादहा मिनिटांनंतरच तो अंथरुणातून उठला.
परीक्षेच्या तयारीसाठी त्याच्याकडे फक्त साडेसहापर्यंतच वेळ होता.सातला तर त्याची स्कूलबस यायचीकाल रात्री निळ्या पेनच्या शोधात आणि आज सकाळी शिंकेच्या भानगडीत  त्याची परीक्षेची तयारी काही म्हणावी अशी झाली नाहीत्यामुळे त्याला शालेला जाण्यासाठी तयार व्हायलाही वेळ झालाबाबा आणि आकाश रस्त्यावर येताच त्यांना एक मांजर आडवं गेलंआकाशने बाबांना थांबवलेएक मोटरसायकल पुढे गेल्यावर मग तो निघालास्कूलबस कॉलनीच्या मुख्य रस्त्यावर येऊन थांबायचीपण तिथे गाडी होती ना मुलंम्हणजे स्कूलबस निघून गेली होतीआकाशला शाळेत पोहचणं आवश्यक होतंकारण आज परीक्षा होती.
एक रिक्षा आलीबाबांनी त्याला हाक दिलीदोघेही रिक्षात बसायला पुढे निघालेतोच आकाश जागच्या जागी थांबलाबाबांनी विचारल्यावर आकाश म्हणाला, ‘बाबागाडीचा नंबर 1301 आहेतेरा हा अंक अशुभ असतोया रिक्षाने गेलो तर परीक्षा चांगली जाणार नाहीआपण दुसर्या रिक्षाने जाऊ.’
आकाशची गोष्ट ऐकून बाबांना भलताच राग आलाते म्हणाले, ‘तुझे डोके-बिके फिरलेय का कायकुठल्या अंधश्रद्धेच्या बाता मारतोयस तूया घडीला तुला शाळेत पोहचणंमहत्त्वाचं आहेचलरिक्षात बस बघू.आधीच उशीर झाला आहे.’
पण आकाश आपल्या गोष्टीवर अडून राहिलारिक्षावाल्याला दुसरे भाडे मिळालेतो निघून गेलाबर्याच उशीराने एक रिक्षा आली
दोघे शाळेत पोहचलेपरीक्षा सुरू होऊन अर्धा तास झाला होताआकाश वर्गात गेलात्याचे बाबा घरी आलेदुसरा शनिवार असल्याने ऑफिसला सुट्टी होती
दुपारी आकाश शाळेतून घरी आलात्याचा चेहरा उतरलेला होताआई-बाबांनी त्याला विचारल्यावर त्याने पेपर खूपच कठीण गेल्याचे सांगितलेतेव्हा बाबा म्हणाले, ‘बघितलसं,अंधश्रद्धेच्या आहारी गेलं की काय होतं तेमी तुला अगोदरच सांगितलं होतंअसल्या गोष्टीवर विश्वास ठेवू नकोस म्हणून!’
बहुतेक ही गोष्ट आकाशच्या लक्षात आली असावी.त्याने हो म्हणत मान हलवली होती.तेवढ्यात आई म्हणाली, ‘असू देआता हात-पाय धुवून घेकाही तरी खाआणि पुढच्या पेपरच्या तयारीला लाग.’
आईची गोष्ट ऐकून आकाश हात-पाय धुवायला उठणार तोचबाबांना शिंक आलीबाबा म्हणाले, ‘आकाशमला शिंक आलीआता तू दहा मिनिटे असाच बसणार काहात-पाय धुवायला जाणार नाहीस काय?’
नाही बाबाआता या भानगडीत पडणार नाहीमला सगळं काही समजून चुकलं आहेया सगळ्या गोष्टी बेकार आहेत.’ असे म्हणून आकाश हात-पाय धुवायला बाथरुममध्ये गेला

No comments:

Post a Comment