केजरीवाल यांची देशभक्ती

राष्ट्रीय राजधानीच्या शाळांमध्ये देशभक्तीचे धडे गिरवण्याचा घेतलेला निर्णय अनुकरणीय आणि स्वागतार्ह आहे. एवढेच नव्हे तर देशभक्तीला चालना देणारा अभ्यासक्रम या आठवड्यात दिल्लीच्या शाळांमध्ये सुरूही करण्यात आला आहे.  केवळ प्राथमिक वर्गच नाही तर देशभक्तीचे धडे नर्सरी वर्ग ते बारावीपर्यंत शिकवले जाणार आहेत.  या धड्याअंतर्गत, मुले, किशोरवयीन मुलांना देशाप्रती असलेल्या जबाबदारीची जाणीव करून दिली जाणार आहे.  दिल्लीचे मुख्यमंत्री अरविंद केजरीवाल यांनी देशभक्तीपर अभ्यासक्रम सुरू करताना म्हटले आहे की, असे वातावरण निर्माण करण्याची गरज आहे जिथे लोकांमध्ये 24 तास देशभक्तीची भावना राहील.  देशभक्तीपर गाणी ऐकताना आणि देशभक्तीपर चित्रपट पाहताना लोक भारावून जातात असे अनेकदा दिसून येते.  उर्वरित वेळ त्याचे वर्तन देशाबद्दल उदासीन राहते.  खूप कमी लोक आहेत ज्यांना वाटते की त्यांच्या कोणत्याही कृतीमुळे देशाचे नुकसान होणार नाही.  देशप्रेमी अभ्यासक्रम भारताच्या प्रगतीच्या प्रवासात मैलाचा दगड ठरेल असे उत्साही केजरीवाल यांनी म्हटले आहे.

दिल्लीत सुरू झालेला हा नवीन अभ्यासक्रम देशभक्तांची संख्या वाढवू शकल्यास तो समाजातील क्रांतीपेक्षा कमी नसेल.  अशा नागरिकांची गरज आहे जे देशाला प्रथम किंवा अग्रस्थानी ठेवतात.  काहीही करण्यापूर्वी हे विचार करणे आवश्यक आहे की आपल्या वागणुकीमुळे आपला देश  कमकुवत होणार नाही किंवा देशाचे नुकसान होणार नाही. देश आणखी मजबूत झाला पाहिजे, असा विचार आजच्या प्रत्येक पिढीने करायला हवा. साहजिकच देशात अशी पिढी जन्माला येईल, जी पैसा किंवा संपत्ती प्राधान्य देणार नाही, अशी अपेक्षा करणे अतिशयोक्ती ठरेल.  आजच्या काळात पैशाला प्राधान्य देणे गरजेचे आहे, पण नैतिकतेची पातळी अशी असावी की जेव्हा देशाचा प्रश्न येतो, तेव्हा त्याच्याशी कोणतीही तडजोड करू नये.  खरंच, देशाला देशभक्त डॉक्टर, अभियंते, वकील आणि इतर व्यावसायिकांची गरज आहे, पण सर्वात मोठी गरज आहे ती देशभक्त नेत्यांची.  जर शासन आणि प्रशासनात बसलेले लोक प्रामाणिक झाले, त्यांना त्यांची शपथ नेहमी आठवत राहिली, संविधानाचा मूळ उद्देश लक्षात राहिला, तर यापेक्षा चांगले काय असू शकते?  जेव्हा नेते आणि अधिकारी संविधानाच्या नावाने घेतलेली शपथ विसरतात, तेव्हाच ते भ्रष्ट होतात.  भ्रष्ट होणे हा देखील देशद्रोह आहे.
देशभक्ती शिकवल्यास नक्कीच फायदा होईल, पण मोठ्या लोकांनाही त्यांच्या वागण्यातून देशभक्तीचा पुरावा देत राहावे लागेल. एक गोष्ट लक्षात ठेवायाला हवी, मुले वाचून कमी शिकतात तर बघून जास्त शिकतात. त्यामुळे शिक्षक, शासन,प्रशासन आणि समाज यांचीही काही जबाबदारी आहे. त्यांच्यातही देशभक्ती दिसून यायला हवी.कारण  मुले अनुकरणप्रिय असतात.
  देशाच्या इतर राज्यांच्या सरकारांनीही हा देशभक्तीपर अभ्यासक्रम पाहून यातून काही शिकण्याची गरज आहे.  हा अभ्यासक्रम 100 स्वातंत्र्य सैनिकांच्या कथांपासून सुरू होत आहे. दिल्लीतील मुले जसजसे  मोठे होतील, तसतसे त्यांना अशा 700-800  स्वातंत्र्य सैनिकांची ओळख होणार आहे. यापूर्वीही अशा सैनिकांबद्दल बरेच काही सांगितले आणि शिकवले गेले आहे, परंतु आता एका विशिष्ट पद्धतीने शिकवण्याचा आणि सांगण्याचा प्रयत्न एका प्रयोगापेक्षा कमी नाही.  शिक्षण संस्थांनी आणि तज्ञांनी या उपक्रमाकडे जाणीवपूर्वक लक्ष दिले पाहिजे.  खरे तर शिक्षणाचा थेट चारित्र्यावर किती परिणाम होतो हा संशोधनाचा विषय आहे. कारण अगदी सुशिक्षित लोकही भ्रष्टाचारात बुडालेले दिसतात.  असे म्हटले जाते की राजद्रोहाच्या कामात फक्त सुशिक्षित लोकच दिसतात.  त्यामुळे, विशेषतः शिक्षकांची जबाबदारी खूप वाढली आहे.  जेव्हा आपण आपले शब्द आणि कृती यांच्यातील भेद दूर करतो तेव्हाच आपण मुलांना देशभक्तीसाठी अधिक प्रेरित करू शकतो.-मच्छिंद्र ऐनापुरे, जत जि. सांगली