* ते मूल कोण?
एकदा रितेश आणि जेनेलिना या दोघांनी एक खेळ खेळायचं ठरवलं. दोघांनी एकमेकांना प्रश्न विचारायचे आणि ज्याला उत्तर देता येत नाही, त्याने दुसर्‍याला फाईव्ह स्टार हॉटेलमध्ये जेवण द्यायचं. जेनेलिना सगळ्या प्रश्नांची पटापटा उत्तर द्यायची आणि इकडे रितेशचं पाकिट रिकामं व्हायचं.
हे फार व्हायला लागल्यावर रितेश वैतागला. पैशापेक्षा आपल्याला एकाही प्रश्नाचं उत्तर देता येत नाही, याचा त्याला संताप येत होता. शिवाय जेनेलिना भावी पत्नी असल्याने तिच्याकडून पराभव स्वीकारायचं म्हणजे देशमुख खानदानाच्या इज्जतीचा प्रश्न होता. त्याची त्याला टोचणी लागून राहिली होती. शेवटी त्याने आपली सल अर्शद वारशीजवळ बोलून दाखवली. अर्शद म्हणाला," घाबरू नकोस. मी तुला एक प्रश्न विचारतो. माझ्या वडिलाचं एक मूल आहे. पण ते मूल म्हणजे माझी बहिणही नाही आणि भाऊही नाही तर ते कोण?"
रितेशला ( अर्थात) उत्तर आलं नाही. शेवटी अर्शदनंच त्याला सांगितलं," अरे मीच नाही का?" रितेशने मान डोलावली. अर्शद म्हणाला," असं कर, हा प्रश्न तू जेनेलिनाला विचार. आज तुला नक्की जेवण मिळेल."
रितेश खुशीतच जेनेलिनाकडे गेला आणि म्हणाला," माझ्या एका प्रश्नाचं उत्तर दे. माझ्या वडिलाचं एक मूल आहे. पण ते मूल म्हणजे माझी बहीणही नाही आणि भाऊही नाही. तर ते मूल कोण?"
जेनेलिना हुशार निघाली. ती पटकन म्हणाली," तूच !"
" हॅ..ट !" रितेश अत्यानंदाने ओरडला. " अगं, ते म्हणजे अर्शद !" हा! हा! हा!
*सरदारजी
सगळे विनोद सरदारजींवर होत असल्याने एक सरदार फारच वैतागला होता. पुण्यातल्या आपल्या सहकार्‍यांना तो म्हणाला, " आता मीच सगळ्यांना मूर्ख बनवतो की नाही पहा. " असे म्हणून तो ऑफिसमधून बाहेर आला. त्याने खूप विचार केला आणि एक प्लॅन केला. जवळच असलेल्या बसस्टॉपवर गेला. आणि आकाशात एकटक पाहात उभा राहिला.
" हा वर काय पाहतोय, चला आपणही पाहु या ," असा विचार करून रस्त्यावरचे काहीजण त्याच्याबरोबर आकाशात पाहू लागले. तेही डोळे फाडफाडून पाहात राहिले. पाहता पाहता रस्त्यावर मोठी गर्दी जमली. सरदारजी मनातल्या मनात हसत होता. 'बघा, कसे मूर्ख बनवले मराठी लोकांना...!" असे म्हणत समाधानाने त्याने त्या गर्दीवर नजर टाकली.... पाहतो तर त्याच्या लक्षात आलं की, सारे सरदारजीच आहेत.
एकदा रितेश आणि जेनेलिना या दोघांनी एक खेळ खेळायचं ठरवलं. दोघांनी एकमेकांना प्रश्न विचारायचे आणि ज्याला उत्तर देता येत नाही, त्याने दुसर्‍याला फाईव्ह स्टार हॉटेलमध्ये जेवण द्यायचं. जेनेलिना सगळ्या प्रश्नांची पटापटा उत्तर द्यायची आणि इकडे रितेशचं पाकिट रिकामं व्हायचं.
हे फार व्हायला लागल्यावर रितेश वैतागला. पैशापेक्षा आपल्याला एकाही प्रश्नाचं उत्तर देता येत नाही, याचा त्याला संताप येत होता. शिवाय जेनेलिना भावी पत्नी असल्याने तिच्याकडून पराभव स्वीकारायचं म्हणजे देशमुख खानदानाच्या इज्जतीचा प्रश्न होता. त्याची त्याला टोचणी लागून राहिली होती. शेवटी त्याने आपली सल अर्शद वारशीजवळ बोलून दाखवली. अर्शद म्हणाला," घाबरू नकोस. मी तुला एक प्रश्न विचारतो. माझ्या वडिलाचं एक मूल आहे. पण ते मूल म्हणजे माझी बहिणही नाही आणि भाऊही नाही तर ते कोण?"
रितेशला ( अर्थात) उत्तर आलं नाही. शेवटी अर्शदनंच त्याला सांगितलं," अरे मीच नाही का?" रितेशने मान डोलावली. अर्शद म्हणाला," असं कर, हा प्रश्न तू जेनेलिनाला विचार. आज तुला नक्की जेवण मिळेल."
रितेश खुशीतच जेनेलिनाकडे गेला आणि म्हणाला," माझ्या एका प्रश्नाचं उत्तर दे. माझ्या वडिलाचं एक मूल आहे. पण ते मूल म्हणजे माझी बहीणही नाही आणि भाऊही नाही. तर ते मूल कोण?"
जेनेलिना हुशार निघाली. ती पटकन म्हणाली," तूच !"
" हॅ..ट !" रितेश अत्यानंदाने ओरडला. " अगं, ते म्हणजे अर्शद !" हा! हा! हा!
*सरदारजी
सगळे विनोद सरदारजींवर होत असल्याने एक सरदार फारच वैतागला होता. पुण्यातल्या आपल्या सहकार्‍यांना तो म्हणाला, " आता मीच सगळ्यांना मूर्ख बनवतो की नाही पहा. " असे म्हणून तो ऑफिसमधून बाहेर आला. त्याने खूप विचार केला आणि एक प्लॅन केला. जवळच असलेल्या बसस्टॉपवर गेला. आणि आकाशात एकटक पाहात उभा राहिला.
" हा वर काय पाहतोय, चला आपणही पाहु या ," असा विचार करून रस्त्यावरचे काहीजण त्याच्याबरोबर आकाशात पाहू लागले. तेही डोळे फाडफाडून पाहात राहिले. पाहता पाहता रस्त्यावर मोठी गर्दी जमली. सरदारजी मनातल्या मनात हसत होता. 'बघा, कसे मूर्ख बनवले मराठी लोकांना...!" असे म्हणत समाधानाने त्याने त्या गर्दीवर नजर टाकली.... पाहतो तर त्याच्या लक्षात आलं की, सारे सरदारजीच आहेत.
No comments:
Post a Comment