माझी कविता

सुख
गेले चार दिवस
शेजारच्या स्मशानात
प्रेतांच्या आगीचा डोंब उठला
नव्हता
आणि म्हणूनच त्याच्या
पोटात दुखायला लागलं होतं
माणुसकीच्या पतनास
कारणीभूत ठरणार्‍या
कुणाचं वाईट घडलंच नाही तर
त्याच्या सुखाला ओहोटी
लागणार्‍या...
अशा रोगट सुखांनी
ग्रासलेला
तो एक क्षुद्र वखारवाला
पोट धरून बसला होता

दोन माणसं
चाळीतल्या
दोन घरांची
दोन माणसं
पाहात असतात एकमेकांना
कधी... कधी...
सकाळ... संध्याकाळ...
चढताना ... उतरताना...
चाळीच्या पायर्‍या...!
दोघंही आहेत साठी सरलेली
सावकाश चढतात
रोलिंगवर हाताचा भार ठेऊन
एकाला पाहून
दुसर्‍याला येतो धीर...!